Burak ARTUNER
Renkli televizyonun Türkiye’ye yeni yeni meskenlere girdiği yıllar…
Babam, 1986 Dünya Kupası öncesi – maçları renkli seyredebilmek için – Grundig marka bir televizyon satın almıştı.
86 Dünya Kupası’nı o televizyonda izlemenin keyfi bir oburdu, anlatılmaz…
Dünya Kupası, tam bir Maradona fırtınasıydı… Son final maçında tuttuğum Arjantin’in, Almanları dayanılmaz bir maç sonucu yenişi…
O maçta renkli izlediğim Schumacher daha ikinci dakikada birinci topta boşa çıkarak, topa dokunamamış ve savunmadan gelen Arjantinli Brown’un baş vuruşuyla Almanya 1-0 geriden başlamıştı maça zati…
Sene 1988…
Rahmetli dedemin arkadaşlarından Geyveli Kayalar Holding Kurucusu Tahsin Kaya, Fenerbahçe Lideri…
O televizyonlarda izleyip imrendiğimiz Schumacher’i transfer etmiş kaleye… Tüm Türkiye bunu konuşuyor.
1988 yazı… Yer: Dereağzı
İlk antrenman… Üsküdar’dan arkadaşlarla sabah erkenden Dereağzı’na gidiyoruz… Binlerce taraftar erkenden birinci antrenmana akın akın gidiyor… Erken gittiğim için kendime kaleyi ve sahayı gören bir yer buluyorum. O vakitler Dereağzı’nda oturacak bir yer yok…Tel örgülerin gerisinde, gençliğe adım atan bir çocuk olarak, yükselen ve kızan güneşin altında saatlerce bekliyorum…
Sonunda antrenman saati geliyor… Futbolcular alana çıkıyor…
Kurt hoca Veselinoviç ekibinin başında…
Schmacher’in görünüşüyle içimi hayalle gerçeğin birbirine karıştığı tatlı bir hayalin sevinci kaplıyor güya…
Ancak biraz kilo almış üzere geliyor gözüme…
Rıdvan Dilmen Dereağzı’nda antrenmanda (1988)
Çalışıyorlar futbolcular kimler yok ki… O birinci egzersizde Veselinoviç’in bağırdığı isimleriyle ‘Miço’ Müjdat Yetkiner, ‘Arap’ İsmail Kartal…’Deli Nezihi’, ‘Şeytan Rıdvan’
Oğuz Çetin ile Aykut Kocaman ise o Schumacher’in birinci çıktığı egzersizde yoktular sanırım… Transfer çalışmaları bitmemiş birinci antrenmana katılmamış olabilirler. Lakin İsmail Kartal’ı uygun hatırlıyorum… Veselinoviç’in ona ve sol bek Küçük Şenol’a Şenol Ustaömer’e bombeli kanat ortaları çalıştırıyor…
Her neyse Schumacher kaleye geçiyor. Frikik çalışan ise Fenerbahçe’nin Trabzonspor’dan transferi K.Şenol, o denli bir sol ayağı var ki dayanılmaz…
K.Şenol’un her vurduğu gol oluyor. Schumacher kimi toplara atlamıyor, uzanmıyor bile… Birden “Sahte Schumacher’i mi aldık sanki?” diye geçiriyorum aklımdan… Tasalarla, başımda soru işaretleriyle ayrılıyorum birinci antrenmandan fakat sonu âlâ oluyor. Kadro 103 golle şampiyon oluyor ve Schumacher dönem uzunluğu farkını ortaya koyuyor…
İlk izlenimlerin aldatıcı olabileceğini böylelikle öğrenmiş oluyorum…
Şimdi gelelim, benim duygusal seçimime… O yıl takımda olan İsmail Kartal ve Aykut Kocaman mı tercihim olur?
Ben İsmail Kartal’ın tarafındayım…
Çünkü İsmail Kartal, Fenerbahçe’nin ve taraftarın gözüne daha güzel gelen futbol oynatıyor. Veselinoviç usulü onda derin izler bırakmış, ondan daha çok şey öğrenmiş üzere geliyor…Hırsını, alana, kadroya yansıtıyor. Aykut Hoca daha çok yıllar evvel Brezilya’yı dünya şampiyonu yapan sonra efsane Lider Ali Şen tarafından grubun başına getirilen ve Fenerbahçe’yi de şampiyon yapan lakin oynattığı futbol hiçbir vakit keyif vermeyen Carlos Alberto Parreira’yı andırıyor.
Bu yüzden bu takıma, tribünleri coşturacak bir futbol oynatacak, gole doymayacak, tribünlerin taktığı ismi, Veselinoviç’in o birinci antrenmanda seslendiği ismiyle bir ‘Arap İsmail’ gerek…
Çünkü daha kısıtlı takımlarla güzel futbol oynatan İsmail Kartal, bu takımla kıymetli işler başaracaktır…
patronlardunyasi.com