Okan Müderrisoğlu: İmamoğlu, Rıza Akpolat’ın gözaltına alınmasının ardından başsavcı Akın Gürlek’e ulaşmaya çalıştı ve randevu talep etti

Okan Müderrisoğlu “Ekrem Bey neden başsavcıya ileti attı!” başlıklı yazısında “Tarihler, 13 Ocak 2025’i gösteriyordu. Beşiktaş Belediye Başkanı Rıza Akpolat’ın gözaltına alındığını duyan Ekrem Bey, sabahın erken saatlerinde panikle İstanbul Cumhuriyet Başsavcısı Akın Gürlek’e ulaşmaya çalıştı. Teze nazaran, kendisine bildiri da gönderdi, dönüş alamadı. Başsavcıdan randevu istiyordu!” iddiasında bulundu.

İşte Müderrisoğlu’nun yazısının tamamı şu formda:

Siyasi tarihimiz yeni bir kırılmaya sahneye oluyor. İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun çıkar emelli cürüm örgütü kurucusu olma ve terör örgütüne yardım suçlamalarıyla gözaltına alınması ya CHP’de pak eller hareketine vesile olacak ya da proje bir isim üzerinden Ankara’yı dizayn etmeye istekli kayıt dışı siyasi ögelerin planlarını güncellemesine yol açacak!

İmamoğlu’nun, sonlu bir etrafın bildiği mahallî aktör iken CHP’nin İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı’na nasıl aday gösterildiği halâ muamma. Bu işe vesile olduğu düşünülen isimler, vakitle Ekrem Bey’le karşıt düştü yahut sırtından hançerlendi!

İmamoğlu’nun, İstanbul özelinde elde ettiği seçim başarısına gelince… Sonuçta, milletin tercihi idi. Lakin sayısal üstünlüğün ortaya çıkmasında organize işler dönüp dönmediği, CHP ile yan yana bile gelmeyen kümelerin ne kıymetine bir ortaya getirildiği de ortaya çıkarılamadı. 2019 yazında, seçimi kaybeden taraf birinci şoku atlatmaya çalışırken, kazanan taraf da bu durumu süratle fırsata çevirdi. İmamoğlu kelamda halk kahramanı olarak pazarlandı, sempatizanlarının çıkardığı kuru gürültü ortasında gerçek yüzü, gerisindeki sorunlu ajanda görmezden gelindi.

Bir defa -haşa- kutsiyet atfedilmişti. O denli ya AK Parti’yi ve Erdoğan’ı yenmişti! Bu imaj oyunu içinde fahiş yanılgılarını, zafiyetini kimse umursamadı. İmamoğlu projesini üretenler ise yeri geldiğinde kendilerine karşın yol yürüyen, “Dış âlemle, sermaye kümeleriyle, tarikat/cemaatlerle, Alevi ve Kürt kanaat liderleriyle oportünist bağlar kuran, gözünü karartmış bir siyasi figüre dönüştüğünü” fark ettiklerinde iş işten geçmişti. Mecburen “Ekrem stili” oyunu sürdürmeye razı oldular. Çünkü İstanbul yalnızca bir sıçrama tahtası, Ankara ise asıl amaçtı. İmamoğlu, birinci günden itibaren İstanbul’u ikinci plana bırakırken Ankara’yı, “ele geçirilmesi gereken iktidar merkezi” olarak konumlandırdı. Bir belediye başkanı ölçeğini fazlasıyla aşan yapay popülaritesini, elindeki lokal imkanlarla birleştirdi. Maksadına ulaşmak için medya operasyonlarını mubah kıldı. Birinci sonuçları aldığını görünce güç zehirlenmesi yaşadı ve gri alanlarda açıklar vermeye başladı. Foyasının er ya da geç ortaya saçılacağını biliyordu. Bu yüzden evvel CHP’yi dizayn etmeye, sonra İmamoğlu ismini cumhurbaşkanı adayı olarak tescil ettirmeye soyundu. Neden? Zira ivedisi vardı! Tüzel tabandaki handikaplarına karşı bir an evvel siyasal zırh kazanması, hatta mağduriyet kisvesine sığınması gerekiyordu! Geniş kitleleri yörüngesinde tutmak için mazeretini de yedeklemişti. İktidarın kendisiyle uğraştığını ileri sürmesi, problemli ilgilerini ve kuşkulu akçalı trafiğini kamufle etmeye yetip artıyordu!

Gün geldi İmamoğlu, telaşla en büyük korkusunu dışa vurdu. Tarihler, 13 Ocak 2025’i gösteriyordu. Beşiktaş Belediye Başkanı Rıza Akpolat’ın gözaltına alındığını duyan Ekrem Bey, sabahın erken saatlerinde panikle İstanbul Cumhuriyet Başsavcısı Akın Gürlek’e ulaşmaya çalıştı. Teze nazaran, kendisine bildiri da gönderdi, dönüş alamadı. Başsavcıdan randevu istiyordu!

Belli ki İmamoğlu belgesi bir mühlet daha gündemdeki yerini koruyacak. Lâkin bugün atıp tutanların ezici çoğunluğu, soruşturma ve gözaltı sürecine temel bilgi, evrak ve tanıklıkların bizzat Ekrem Bey ve çalışma arkadaşlarının en yakınındaki bireyler tarafından başsavcılığa iletildiğini öğrendiklerinde sanırım çok şaşıracaklar. Savcının özel grup kurup aylarca çalışsa ulaşamayacağı kanıtların şahsen CHP içi hesaplaşma nedeniyle adalete teslim edildiğini duyduklarında inanamayacaklar.

Ekrem İmamoğlu, Seyahat Parkı olayları sosyolojisinin türettiği bir siyasi kimlikti. O denli olduğu içindir ki gözaltı kararı sonrası, o meşum odaklar sokak davetine kalkıştılar, kura atak yaparak piyasaları huzursuz ettiler, bunlar da yetmeyince “darbe” telaffuzuna sarıldılar.

Her şeye karşın son kelam…

Siyasete, siyasi aktörlere dönük yargısal süreçler, hukuksal hedefini ifa edemeden kamuoyunda tepkisel sonuçlara yol açabiliyor. Aman dikkat!

patronlardunyasi.com