Türkiye’de otellerde lüks kumarhanelerin açıldığı 1990’larda neler yaşanmıştı, kumarhanelerin yasaklanmasına hangi olay neden olmuştu?
Burak ARTUNER
1980 darbesi sonrası…
1983’te askerî idare tarafından siyasi faaliyetlere getirilen yasağın kaldırılmasının akabinde, Turgut Özal Anavatan Partisi’ni (ANAP) kurdu. ANAP, 1983 genel seçimlerinde yüzde 45,14 oranında oy alarak parlamentoda çoğunluğu kazandı ve Özal, 45. Türkiye Hükûmeti’ni kurarak Türkiye’nin Başbakanı oldu.
Ekonominin durumu iç acıcı değildi. Özal, turizm gelirlerinin artırılması gayesiyle kumarhanelerin açılmasına onay verdi.
Özal aslında, Türkiye’nin doğal hoşluklarını de öne çıkarıp, Monte Carlo üzere güçlü turistleri Türkiye’ye çekebilmeyi umuyordu. En başta gaye turistlerdi lakin Anayasa Mahkemesi kumarhanelerin ‘eşitlik’ gereği Türk vatandaşlarına da açılamasına yönelik bir karar başladı.
Türkiye’nin her yerinde İstanbul başta olmak üzere lüks otellerin içinde kumarhaneler açılmaya başlandı. Yalnızca İstanbul’da 5 yıldızlı oteller içinde açılan kumarhane sayısı kısa müddette 30’u aşmıştı…
EV BAYANLARI KUMARHANELERDE “GÜN” YAPIYORDU
Bu kumarhaneler müşteri çekebilmek için açık büfe fiyatsız hizmet sunuyordu.
O yıllarda mesken bayanları bile kumarhanelerin slot makinelerinin ışıklarının tesiri altına süratlice girivermişti.
Kumarhanelerde toplaşıp adeta ‘kumar günleri’ düzenliyorlardı.
Tabii dar bütçeleriyle kumarhane batağına giren Türk insanı, cenderede sıkışmaya başladı.
İNTİHAR EDENLER, VARINI AĞIRI SATIP KUMARA YATIRANLAR
O vakitler Sabah’ta polis muhabirliği yapıyordum.
Bir gün her şeyini kaybeden bir adamın kumarhanenin önünde intihar ettiğini görüyorduk.
Bir gün Anadolu’dan gelip kamyonunu satan, kumara oturunca elindeki tüm parayı kaybeden ve sonra paniğe kapıldığı için ailesine “Kamyonu sattım, paramı vapurda uyurken çaldılar” diye palavra söyleyen Anadolu gençleri gördük, tanıdık.
“PARASI OLMAYAN KUMAR OYNAYAMAZ” MI?
Başbakan Özal o periyotta yöneltilen tenkitlerle ilgili Bodrum’da yaptığı bir açıklamada, “Kumarın Türkiye’de artması zenginlik işaretidir. Parası olmayan kumar oynayamaz” diyerek olaya öteki bir boyuttan bakıyordu.
KANGRENE DÖNÜŞTÜ
Tüm bunlar az vakitte kumarın, toplumsal bir kangrene dönüştüğünü gösteren işaretlerdi. Kumarla birlikte mafyanın gözü de dikkati de kumarhanelere çevrilmişti. Zira, kumarhaneler kara para aklama için elverişli bir imkan sunuyordu. Bilhassa terörden gelen paranın kumarhanelerde aklandığına ait devletin ilgili ünitelerinden gelen raporlar vardı.
HER ŞEYİ DEĞİŞTİREN SUİKAST
O yıllar tıpkı vakitte PKK terörünün en ağır adeta bir savaş yoğunluğunda yaşandığı yıllardı.
Tarih… 28 Temmuz 1996
Kumarhaneler Hükümdarı olarak bilinen Ömer Lütfü Topal, arabasıyla meskenine giderken İstanbul Yeniköy’de son derece profesyonel bir suikast sonucu çapraz ateşe tutularak öldürüldü.
Sonrasında devletin kimi ünitelerindeki insanların bu suikastı organize ettiğine dair bulgular ortaya çıktı, yargılamalar yapıldı, kararlar verdi, oralara girmeyeceğim…
Bu olay esasen kamuoyunda büyük tartışmalara neden olan kumarhaneler için de sonun başlangıcı oldu.
Bu olaydan tam 14 gün sonra Başbakanlığı kumar makinelerine ‘Tek Kollu Canavar’ ismini veren Necmettin Erbakan’ın üstlendiği Refahyol hükümeti kumarhanelerin faaliyetlerini durdurmak için yasa çıkardı. Periyodun Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, 15 Ağustos 1996’da kumarhaneleri yasaklayan yasa tasarısına onayladı. Kumarhanelerin 6 ay içinde tümüyle kapatılması kararlaştırıldı.
AĞLAYARAK VEDA ETTİLER
6 ay çabuk geçti… Kumarhanelerin kapatıldığı gece basın takipteydi. Kumarhanenin kapatıldığı saat 24.00’ü gösterdiğinde yaşananlar bir gazete haberinde şöyle aktarıldı:
Kumarhanelerde, saatler tam 24.00’ü gösterdiğinde hüzünlü anlar yaşandı. Bayan müdavimlerle krupiyeler, gözyaşlarını tutamadılar ve birbirlerine sarılarak vedalaştılar. bu ortada kimi kumarhane vazifelileri, basın mensuplarını tartaklayarak istenmeyen olayların yaşanmasına neden oldular. Kuşadası’ndaki bir kumarhanenin çalışanları “Bizi bu hale basın getirdi. Bundan sonra basın bizim en büyük düşmanımız. Savaş açacağız, sokağa ineceğiz”
İşte bu türlü, yasal kumarhaneler kapatıldı gitti lakin yasadışı ve sanal kumar teknolojinin de gelişmesiyle aldı başını gitti.
Her gün yapılan baskınlar, onlarca gözaltılar…
Sonuçta rezidanslarda bile ‘bahis evleri’ ismi altında kumar oynatma teşebbüsleri…
Özal’ın o kelamı çınlıyor kulaklarımda: “Kumarın artması zenginliğin işaretidir. Parası olmayan kumar oynayamaz.”
Gerçekten o denli mi sanki?
patronlardunyasi.com
