Geçmiş ‘İstanbul Hikâyeleri’ projesiyle Fener Yuvakimyon Rum Kız Lisesi yeniden yankılanıyor

Monologlar Müzesi’nin yeni konuğu “İstanbul Hikâyeleri”. Sanat yapıtlarının kıssalar ve karakterler olduğu bir müze Monologlar Müzesi. Seyirciye tiyatronun ne kadar özgür bir sanat olduğunu gösteren, her yerde yapılabileceğini ispat eden ve düşleri performansa çeviren bir proje…

Milliyet’ten Melisa Vardal’ın haberine nazaran, Monologlar Müzesi’ne konut sahipliği yapan Fener’deki, 1880-1988 yılları ortasındaki eğitim faaliyetlerinin akabinde kapanışından sonra bahtına terk edilen Yuvakimyon Rum Kız Lisesi’nin tarihi atmosferi bu sefer İstanbul’un geçmişine dair altı farklı kıssayı ağırlıyor. Ahmet Sami Özbudak’ın proje tasarım ve küratörlüğünü üstlendiği “İstanbul Hikâyeleri”nin en dikkat cazibeli özelliği yerin kendisiyle kurduğu derin bağ… Seyirciler tarihi, sınıfların sıralarında oturarak yıpranmış duvarların ortasında tekrar keşfediyorlar. Sıraların üzerinde daha evvel onlarda oturmuş ve eğitim almış öğrencilerin isimlerine rastlamak oyunun sunduğu keşfe farklı bir merak duygusu daha katıyor. Tiyatroseverler seyredilen “İstanbul Hikâyeleri”ne o yerden geçmiş insanların yaşadıklarını hayal ederek yeni kısımlar ekliyorlar.

KAPLUMBAĞA SÜRPRİZİ

Projenin birinci sürprizi seyircileri karşılayan Zühtü isimli kaplumbağa. Zühtü çabucak sazı eline alıyor ve İstanbul’un tarihinin kapılarını seyircilere aralıyor. Bu kadim kentin herkese ve her şeye karşın hâlâ nasıl ayakta kaldığını anlatırken İstanbul’a yapılan tahribatları sayıp yaşanan vandallıkları tokat üzere yüzlere çarpıyor. Burak Özen’in oynadığı Zühtü ile kente birinci adımını atan seyirciler daha sonra müzenin kendilerine verdiği numaraların yazılı olduğu oyunları izlemeye başlıyorlar. “Monologlar Müzesi”nin “İstanbul Hikâyeleri”nde sekiz oyun yer alıyor. Seyirciler diledikleri sırayla izleyebiliyorlar oyunları.

“Regine” bir genç kızın İstanbul açıklarında batan Salvador isimli gemiden kurtuluş kıssasını husus alıyor. Tuğçe Tanış ve His Pelit’in oynadığı gerçek bir olaydan uyarlanan oyunda “Eve gitmek istiyorum. Pekala o konut nerede?” sorusuyla Regine hiç eskimeyen bir sıkıntıya parmak basıyor. “Müessif Bir Hadise” 1960’lı yıllara, Yuvakimyon Rum Kız Lisesi’nde okuyan Madeleine’in serüvenine götürüyor seyirciyi. Ve elbette bu serüvene 1960’ların İstanbul’u da dahil oluyor.

ZAMAN 1955’TE DURDU

“Bir Nebatın Gölgesinde” isimli oyunda Ayfer Dönmez’in canlandırdığı Topkapı Sarayı’nda çeşnigir olan Mehveş’in 1870’lerdeki büyük Pera yangınında yaşadığı acı var. “Bekleyen Dargın Anılar”, Pınar Yıldırım enerjik performansıyla Balatlı bir bayanın aşk öyküsünü anlatıyor. “Aynı Anda İki Yerde”, tiyatro izlerken gelen iletiyle farklı bir yere gitmesi gereken seyircinin kararsızlığını husus alıyor. “1955”te vakit 7 Eylül 1955’te duruyor. “Bekleyen Dargın Anılar” müzik tadında bir yalnızlık masalı. “İstanbul Hikâyeleri”nin kapanışını bir “Ah” çekerek Deniz Türkali yapıyor. Oyun, 20 Temmuz 2015’te gerçekleşen Suruç Katliamı’nın bıraktığı izleri İstanbul’daki bir öğretmenin yaşadığı acıyla gösteriyor. “İstanbul Hikâyeleri”nin başrolü bu kentin kaldırımına, havasına, suyuna sinmiş insanların sesleri. İşte o sesler kentin hafızasını yaratıp geçmişin izini sürüp bugüne getiriyor yaşananları. Ve tüm anılar bir müzede toplanıyor. Müze de her daim anlatacaklarıyla ziyaretçilerini bekliyor.

patronlardunyasi.com