Netanyahu’dan Türkiye mesajı ve Yahya Bostan’dan Tel Aviv’in Ankara ile ilişkilerini düzeltme ihtimali üzerine dikkat çeken analiz

ABD Başkanı Donald Trump ile İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu dün Beyaz Saray’da bir ortaya geldi. Netanyahu konuşmasında “Türkiye ile berbatlaşan komşuluk ilgilerimiz var. Suriye’nin, Türkiye’de dahil olmak üzere hiç kimse tarafından İsrail’e akın için üs olarak kullanılmasını istemiyoruz. Türkiye, ABD ile kusursuz bağlantıları olan bir ülke” sözlerini kullandı.

İşte tam da bu görüşmenin akabinde bugün gazeteci Yahya Bostan’ın tahlillerine göz atmak gerekiyor.

İşte, dikkat cazibeli o yazı:

Türkiye ile İsrail ortasında yaşanan Suriye tansiyonuna birinci dikkat çeken gazetecilerden biriyim. Son yazım, Netanyahu Provokasyon Hazırlığında (25 Mart) başlığını taşıyordu. Bu yazıdan birkaç gün sonra İsrail, Suriye’deki üslere taarruz düzenledi.

İsrail idaresi bu hücumların Türkiye’ye bir bildiri olduğunu vurguluyor. İsrail medyasına bakarsak, ileti “Sınırlarımıza yaklaşırsan savaşırız” içeriği taşıyor. Pekala, nitekim o denli mi?

Perde gerisindeki gelişmeler aksini söylüyor. Tel Aviv, Suriye konusunda Washington’dan istediğini -şimdilik- alamadı. Türkiye de tehditlere pabuç bırakacak bir ülke değil. Bu yüzden tansiyonu artırıyorlar. Hedefleri Trump’ın dikkatini hususa çekmek ve Ankara ile bir uzlaşma noktası yakalamak. Nasılını anlatayım. Lakin evvel genel çerçeveyi ortaya koyalım.

İSRAİL’İN HAYALİ TEHDİTLERİ

Bir. Memleketler arası münasebetlerde mutlak güç yoktur. Gelişmelerin seyrine, ilgili aktörlerin kapasitesi, saha gerçekleri ve konjonktür istikamet verir.

İki. Suriye’de olan şey birbirine yüz seksen derece zıt iki bakış açısının çatışmasıdır. Bir yanda kaostan beslenen İsrail, öteki yanda Suriye’nin toprak bütünlüğünü savunan Türkiye vardır.

Üç. İsrail’in Suriye siyaseti ülkenin dört kantona bölünmesidir. SDG ile yakın temastaydılar, Dürzi topluluğu kışkırttılar. Suriye’yi bir ortada tutacak güçlerin ülkede faaliyet göstermesini istemiyorlar (Bakınız, Netanyahu Türkiye’den Korktu, 4 Mart).

Dört. ABD Başkanı Trump’ın tutumu gelişmelerin seyrini etkileyecek. Bu yüzden İsrail, Washington’a tam saha pres uyguluyor. Erdoğan-Trump görüşmesini engellemeye çalıştılar (Bakınız, İsrail O Görüşmeyi Erteletmeye Çalışmış, 18 Mart). Washington’a “Türkiye’nin Suriye’de aktiflik kazanmasını önleyin” diyorlar.

Beş. Ruhsal harp yürütüyorlar. İsrailli gazetecilere “Türkiye ile bir çatışma kaçınılmaz haberleri yapın” dediler (Bunu İsrail medyası açıkça yazdı). Çatışma ihtimalini konuşturmak, baskı oluşturmak istiyorlar. Bir yandan da hayali tehditler yaratıp Trump’ı ikna etmeye çalışıyorlar. Neymiş? İran’ın Şii aksının yerini Türkiye’nin Sünni aksı alacakmış.

TRUMP’A O KELAMI SÖYLETEMEDİLER

İsrail açısından bu hususların sağlaması şudur: SDG ve Dürziler Tel Aviv’in istediği yola girmiyor. Türkiye geri adım atmıyor. Şam’ın memleketler arası kabulü artıyor. En değerlisi, ABD, Suriye konusunda İsrail’in istediği noktaya gelmiyor.

İsrail, Erdoğan-Trump görüşmesini engelleyemedi. Dışişleri Bakanı Fidan’la görüşen ABD’li mevkidaşı Rubio “Türkiye ile Suriye ve öbür bahislerde işbirliği yapmak istiyoruz” dedi (27 Mart.) Bu da yenidir: Trump Suriye kelam konusu olduğunda daima “Türkiye” vurgusu yapıyor. Trump’ın metnine İsrail’i de koymaya çalışmışlar. Lakin Trump “İsrail” dememiş.

BOMBALAMA O GÖRÜŞMEDEN SONRA BAŞLADI

İsrail, Erdoğan-Trump görüşmesinin çabucak akabinde kartlarını açık oynamaya başladı. Türkiye’nin üs kuracağını varsaydıkları askeri noktaları bombaladı. Tansiyonu Trump’ın dikkatini hususa çekmek için artırdı.

İsrail Başbakanı Netanyahu, apar topar ABD’ye gitti. İsrail medyasına yansıdı: Trump’a, Suriye’de İsrail’in tasalarını giderecek, Türkiye’nin de Suriye’deki varlığını kabullenen bir teklifle gitti. 6 Nisan tarihli, Ron Ben Yishai imzalı haberde diyor ki… “İsrail, Suriye’nin nüfuz alanlarına bölünmesini öneriyor.” “İsrail’in Türkiye’ye önerdiği dağılım şu; doğuda ABD, batı kıyılarında Rusya, kuzeyde Türkiye, güneyde ve doğuda ise İsrail.”

Bu “Suriye dört kantona bölünsün” teklifinin devamıdır. Suriye’yi bölünmeye götürecek her teklif Türkiye için yok kararındadır. Hakikaten bu bahislere karar vermesi gereken de Suriye’nin bizatihi kendisidir. Dışişleri Bakanı Fidan’ın “Suriye’de İsrail ile rastgele bir çatışma görmek istemiyoruz zira Suriye Suriyelilere aittir” iletisi bununla ilgili.

Trump’ın Suriye’den bir an evvel çıkmak istediği düşünülürse Netanyahu’nun bu teklifine sıcak bakmayacağı söylenebilir. Buna karşılık, ABD’nin, Suriye’de bir çatışmasızlık sistemi önermesi de ihtimal dahilindedir.

PEKİ, TÜRKİYE NE YAPACAK?

Ankara’nın Suriye’deki hiçbir faaliyeti üçüncü ülkelere karşı değil. Ankara Şam’ın terörle gayret ve istikrar kapasitesini geliştirmek istiyor. Şam’la yakın diyaloğu var. Suriye Cumhurbaşkanı Şara, önümüzdeki hafta Türkiye’ye gelecek (Birleşik Arap Emirlikleri’ne de gidecek. BAE, İsrail’le yakındır.)

Suriye hükümeti, Türkiye’yi resmen davet eder ve eğitim dayanağı isterse, Ankara buna hayır demez. Memleketler arası hukuk bağlamında, buna kimse karışamaz. Şayet Şam isterse, Suriye’de kara, hava, deniz eğitim üsleri kurulur. Burada Suriye askerlerine eğitim verilir. Bu üsler yoluyla DEAŞ’la çaba de sürdürülür.

Ama İsrail buna karşı çıkıyor? Prosedürdür: Mehmetçik bir bölgede konuşlanırken, tüm taraflara pozisyon bildirimi yapılır. O tarihten sonra da kimse orada bir şey yapamaz. Yaparsa, savaş sebebidir. Kimsenin savaş istediğini sanmıyorum.

patronlardunyasi.com