Torreira’nın sahadaki mücadelesinden, patronlara ofis stratejileri için ders

Toygun ATİLLA

Datça’dan İstanbul’a dönüyorum. Havalimanında dünkü Galatasaray Beşiktaş derbisinin yorumlarını okuyorum.

Herkes Lucas Torreira’dan bahsediyor. Nitekim de son 3 yıldır Galatasaray’ın her muvaffakiyetinin gerisindeki sessiz güç. Uğraşın, azmin, grup oyunculuğunun nişanesi…

Futbolun alanında, iş dünyasının toplantı odasında, piyasanın dalgalanan grafiğinde değişmeyen bir unsur vardır:

Kaybettiğinde nasıl davrandığın, kim olduğunu gösterir. Bu unsurun beden bulmuş hali, Galatasaray’ın savaşçı orta alanı Lucas Torreira’dır.

1.68 uzunluğunda, fakat 1.90’lık bir iradeye sahip. Alanda yıldız değil, sistemin kalbi.

Mücadele eder, düşer, kalkar, topu kapar ve yine başlar.

KRİZDEKİ ÖNDER İŞVEREN TAVRI

Torreira’nın öyküsü, aslında bugünün iş dünyasındaki “dirençli liderliğin” en gerçek metaforudur.

Torreira, oyunun gidişatı ne olursa olsun birebir tempoda oynar. Dakika 90’da da, 5’te de birebir hırsla koşar. Kaybettiğinde mazeret üretmez; tahlil üretir.

Bu, tam manasıyla kriz devrinde sakin kalan başkan tipidir. Ekonomik dalgalanma, pazar daralması ya da ani bir satış düşüşü…

Bazı yöneticiler bu durumlarda panikler; kimileriyse “topu yine kapmak” için alana döner.

KAYBETTİM FAKAT TEKRAR KAZANIRIM

Torreira’nın refleksi: “Kaybettim ancak tekrar kazanırım.”

İş dünyasındaki karşılığı: “Pazar hissesini kaybettim fakat yine inşa ederim.”

REKABETTE SÜRDÜRELİBİRLİĞİN KARŞILIĞI

Torreira, yalnızca maçta değil, idmanda da birebir ciddiyettedir. Onun için “hazırlık” oyunun kendisidir. Hiçbir şeyi bahta bırakmaz; kondisyonunu, zihnini, disiplinini bir bütün olarak yönetir.

Bu yaklaşım, kurumsal disiplinin birebir karşılığıdır.

Bir şirketin yalnızca kriz anlarında değil, istikrar anlarında da disiplinli kalması gerekir. Rekabette kalıcı muvaffakiyet, tıpkı Torreira üzere “her gün tıpkı tempoda” çalışmayı gerektirir.

BAŞARININ ANAHTARı: DİSİPLİN

Disiplin, fark edilmediğinde bile sonucu belirler. Bugün Borsa İstanbul’da, global pazarlarda yahut teknoloji teşebbüslerinde ayakta kalan şirketlere bakın, hepsi günlük formunu koruyan, idmanını hiç bırakmayan yapılardır.

SESSİZ BAŞKAN PROFİLİ

Torreira, alanda “yıldız oyuncu” üzere davranmaz lakin her grubun onsuz eksik kaldığı adamdır. Her konumda vardır lakin kendini öne çıkarmaz.

Bu, iş dünyasında “sessiz lider” profilidir.

Şirketin muvaffakiyetini kendi egosunun önüne koyan, görünmeyen lakin sistemi ayakta tutan yöneticilerdir bunlar.

PATRONLAR DÜNYASI OKURLARI BİLİR

Patronlar Dünyası okurları bilir; iş dünyasında artık büyük liderlik, büyük egolardan değil, büyük aidiyetten doğuyor.

Torreira’nın oyunu da bunu hatırlatır: “Ben değil, biz.”

AKIL VE STRATEJİ İLE REKABET

Torreira fizikî olarak birçok rakibinden daha yetersizdir lakin oyunu okumada onlardan süratlidir.

Neden diye düşündünüz mü ?

Çünkü,

Pozisyonu sezgisel olarak öngörür; bu da onu “boydan değil, beyinden büyük” yapar.

Bu özellik, günümüz iş dünyasında sermayesi küçük fakat stratejisi güçlü şirketleri hatırlatır. Küçük lakin çevik markalar, dev şirketlerin ortasında fark yaratabiliyor.

Çünkü muvaffakiyet artık kas gücüyle değil, karar alma süratiyle ölçülüyor.

GÖSTERİŞSİZ LAKİN GÜÇLÜ

Torreira, saha dışında mütevazı, sessiz, sade bir figür. Ancak alanda tutku, kararlılık ve sorumlulukla var.

Bu istikrar, iş dünyasında paha odaklı idare kültürünün tam karşılığıdır. Markalar, artık yalnızca kazandıklarıyla değil, nasıl kazandıklarıyla ölçülüyor.

Torreira’nın “sessiz karakteri” bunu temsil ediyor: Gösterişsiz ancak güçlü, sakin ancak tesirli.

TORREİRA USULÜ ÖNDER

Lucas Torreira, çağdaş futbolun yalnızca bir oyuncusu değil, gayretle tanımlanmış bir karakteridir. Onun usulü, bugünün rekabetçi dünyasında “vazgeçmeyen liderliği” temsil eder.

SON DÜDÜK ÇALANA KADAR MAÇI BIRAKMAZ

Torreira üzere başkanlar, krizde sakin kalır, disiplinle çalışır, kadro kültürüne sadıktır, gücü stratejiyle istikrarlar, bedellerine sadık kalır.

Ve tıpkı Torreira gibi…

Son düdük çalana kadar çabayı bırakmaz.

Ee ne demişti, Simon Kuper, o kült kitabında, “Futbol Asla Yalnızca Futbol Değildir”

Ben de Galatasaray Beşiktaş derbisini izledikten sonra Torreira’dan yola çıkarak tüm bunları düşündüm.

patronlardunyasi.com